Mapa regionów Irlandii pokazuje okoliczne obszary i prowincje Irlandii. Ta mapa administracyjna Irlandii pozwoli Ci poznać regiony Irlandii w Europie Północnej. Mapa regionów Irlandii jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Regiony Irlandii nie służą celom administracyjnym czy politycznym, ale funkcjonują jako jednostki historyczne i kulturowe. Początki tych regionów (luźno skonfederowanych królestw o nieco elastycznych granicach), których przed inwazją normańską było pięć, można przypisać nadrzędnemu wpływowi wywieranemu na ich terytoriach przez wielkie irlandzkie rody dynastyczne Uí Néill/O'Neill (Ulster), Uí Máeilsheáchlainn/O'Melaghlin (Mide), Uí Briain/O'Brien (Munster), Uí Conchobhair/O'Conor (Connacht) i Mac Murchadha-Caomhánach/MacMurrough-Kavanagh (Leinster), jak to zostało wspomniane na mapie regionów Irlandii. Król nad królami", rí ruirech był często królem prowincjonalnym (rí cóicid) lub półprowincjonalnym, któremu podlegało kilku ruiri.

Leinster to jeden z regionów Irlandii położony we wschodniej części kraju. W jego skład wchodzą starożytne królestwa Mide, Osraige i Leinster, co widać na mapie regionów Irlandii. Po inwazji Normanów na Irlandię, historyczne piąte królestwa Leinster i Mide stopniowo połączyły się, głównie ze względu na wpływ Pale, który rozciągał się między nimi, tworząc w ten sposób dzisiejszą prowincję Leinster. Starożytne królestwa zostały podzielone na szereg hrabstw dla celów administracyjnych i sądowych. Ulster to jeden z czterech regionów Irlandii, położony w północnej części wyspy. W starożytnej Irlandii był jednym z piątych regionów rządzonych przez "króla królów" (rí ruirech). W czasach nowożytnych skupiska hrabstw zostały przypisane do niektórych prowincji, ale skupiska te nie mają statusu prawnego. Sama prowincja, choć cieszy się powszechnym użyciem i stanowi silny element lokalnej tożsamości, nie ma oficjalnej funkcji dla celów samorządowych.

Munster (irlandzki: an Mhumhain / Cúige Mumhan, wymawiane [ənˈvuːnʲ]) to jeden z regionów Irlandii położony w południowej części kraju. W starożytnej Irlandii był jednym z piątych rządzonych przez "króla nad-królów" Irish: rí ruirech. Po inwazji Normanów na Irlandię, starożytne królestwa zostały podzielone na szereg hrabstw dla celów administracyjnych i sądowych. W późniejszych wiekach, na mocy ustawodawstwa samorządowego, nastąpił dalszy podział historycznych hrabstw. Connacht /ˈkɒnɔːt/ (irlandzki: Connachta / Cúige Chonnacht [ˈkɔnəxtə]), dawniej anglicyzowany jako Connaught, to jeden z regionów Irlandii położony w zachodniej części kraju. W starożytnej Irlandii był jednym z piątych regionów rządzonych przez "króla królów" (w języku irlandzkim: rí ruirech), co widać na mapie regionów Irlandii. Po inwazji Normanów na Irlandię, starożytne królestwa zostały podzielone na szereg hrabstw dla celów administracyjnych i sądowych.

Mapa polityczna Irlandii pokazuje regiony i prowincje Irlandii. Ta administracyjna mapa Irlandii pozwoli Ci pokazać regiony, granice administracyjne i miasta Irlandii w Europie Północnej. Mapa polityczna Irlandii jest do pobrania w PDF, do druku i za darmo.

Irlandia jest parlamentarną, przedstawicielską republiką demokratyczną i państwem członkowskim Unii Europejskiej. Głową państwa jest wybierany w powszechnych wyborach prezydent Irlandii, jednak jest to stanowisko w dużej mierze ceremonialne, a rzeczywistą władzę polityczną sprawuje wybierany pośrednio Taoiseach (premier), który stoi na czele rządu. Władza wykonawcza jest sprawowana przez rząd, który składa się z nie więcej niż 15 ministrów, w tym Taoiseacha i Tánaiste (wicepremiera). Władza ustawodawcza należy do Oireachtas, dwuizbowego parlamentu krajowego, który składa się z Dáil Éireann, Seanad Éireann i Prezydenta Irlandii, jak widać na mapie politycznej Irlandii. Sądownictwo jest niezależne od władzy wykonawczej i ustawodawczej. Na czele sądownictwa stoi Chief Justice, który przewodniczy Sądowi Najwyższemu.

Od 1922 roku Irlandia jest podzielona między dwa podmioty polityczne: Republika Irlandii, utworzona jako Wolne Państwo Irlandzkie 6 grudnia 1922 roku, suwerenne państwo obejmujące pięć szóstych powierzchni wyspy, tak jak przedstawia to jej mapa polityczna Irlandii. Jego stolicą jest Dublin. Irlandia Północna, utworzona 3 maja 1921 roku, część Zjednoczonego Królestwa obejmująca pozostałą część wyspy. Jej stolicą jest Belfast, a stolica Zjednoczonego Królestwa znajduje się w Londynie, w Anglii. Rada Ministerialna Północ/Południe, powołana na mocy Porozumienia Wielkopiątkowego z 1998 r., jest instytucją, za pośrednictwem której ministrowie Rządu Irlandii i Rządu Irlandii Północnej uzgadniają politykę dotyczącą całej wyspy. Co najmniej sześć z tych obszarów polityki musi mieć powiązane "organy wykonawcze" dla całej wyspy, a co najmniej sześć innych musi być wdrażanych oddzielnie w każdej jurysdykcji.

Chociaż w stanie istnieje wiele partii politycznych, krajobraz polityczny od dziesięcioleci zdominowany jest przez Fianna Fáil i Fine Gael, historycznie przeciwstawne i konkurujące ze sobą podmioty, które zajmują tradycyjny obszar centrum. Od lat 30. do 2011 roku były one odpowiednio największą i drugą co do wielkości partią. Obie partie wywodzą się z przeciwnych stron wojny domowej. Partia Pracy, historycznie trzecia partia polityczna w państwie, była u władzy tylko wtedy, gdy była w koalicji z którąś z dwóch głównych partii, tak jak jest to zaznaczone na mapie politycznej Irlandii. W 2011 roku w Irlandii doszło do poważnych zmian politycznych - Fine Gael stała się największą partią, Labour drugą, a Fianna Fáil spadła na trzecią pozycję po spadku poparcia.

Mapa stanów Irlandii przedstawia wszystkie departamenty i regiony Irlandii. Mapa stanów Irlandii pozwoli Ci poznać obszary i miasta Irlandii w Irlandii. Mapa stanów Irlandii jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Podział Irlandii (irlandzki: críochdheighilt na hÉireann) był podziałem wyspy Irlandii na dwa odrębne terytoria, obecnie Irlandię Północną (część Zjednoczonego Królestwa) i Republikę Irlandii (niezależne państwo), jak widać na mapie państw Irlandii. Do podziału doszło, gdy parlament brytyjski uchwalił ustawę Government of Ireland Act 1920. Od 1801 do 1920 roku cała wyspa stanowiła integralną część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii i była zarządzana jako jedna jednostka. Ustawa z 1920 r. miała na celu stworzenie dwóch oddzielnych samorządnych terytoriów w ramach Zjednoczonego Królestwa, ale podział został wzmocniony w 1922 r., kiedy większa część Irlandii została odłączona od Zjednoczonego Królestwa. Od początku podziału kluczowym dążeniem irlandzkich nacjonalistów jest doprowadzenie do zjednoczonej Irlandii, gdzie cała wyspa stanowiłaby jedno niezależne państwo. Cel ten jest sprzeczny z celem unionistów w Irlandii Północnej, którzy chcą pozostać częścią Zjednoczonego Królestwa. Na mocy porozumienia z Belfastu z 1998 roku rządy brytyjski i irlandzki uzgodniły, że status Irlandii Północnej nie zmieni się bez zgody tamtejszej większości.

Na mocy Britain Government of Ireland Act 1920, 3 maja 1921 r. Irlandia została podzielona na dwa autonomiczne państwa: Irlandię Północną (sześć północno-wschodnich hrabstw, jak to widać na mapie państw Irlandii) i Irlandię Południową (reszta wyspy). Po tym wydarzeniu szybko utworzono Parlament i instytucje rządowe dla Irlandii Północnej. Natomiast Parlament i instytucje rządowe dla Irlandii Południowej nie zdążyły się ukonstytuować i zakorzenić. Wynikało to z ówczesnych okoliczności politycznych w Irlandii - zdecydowana większość irlandzkich posłów do parlamentu opowiedziała się za Dáil Éireann i poparła irlandzką wojnę o niepodległość. Ta irlandzka wojna o niepodległość doprowadziła ostatecznie do zawarcia traktatu angielsko-irlandzkiego. Traktat uzyskał moc prawną w Zjednoczonym Królestwie na mocy ustawy o konstytucji Wolnego Państwa Irlandzkiego z 1922 r., a w Irlandii na mocy formalnej ratyfikacji przez Dáil Éireann. Na mocy tego aktu, o godzinie 13.00 dnia 6 grudnia 1922 r. król (na posiedzeniu Rady Królewskiej w Pałacu Buckingham) podpisał proklamację ustanawiającą nowe Wolne Państwo Irlandzkie.

De Valera doszedł do władzy w Dublinie w 1932 r. i opracował nową Konstytucję Irlandii, która w 1937 r. została przyjęta w drodze plebiscytu w Wolnym Państwie Irlandzkim, o czym mówi mapa stanów Irlandii. Jej artykuły 2 i 3 definiowały "terytorium narodowe" jako: 'cała wyspa Irlandia, jej wyspy i morza terytorialne'. Państwo nosiło nazwę "Ireland" (w języku angielskim) i "Éire" (w języku irlandzkim); ustawa Zjednoczonego Królestwa z 1938 roku określiła państwo jako "Eire". Dla unionistów w Irlandii Północnej konstytucja z 1937 r. uczyniła zakończenie podziału jeszcze mniej pożądanym niż wcześniej. Większość z nich była protestantami, ale artykuł 44 uznawał "szczególną pozycję" Kościoła rzymskokatolickiego. Dalej, preambuła odnosiła się do: "...naszego Boskiego Pana, Jezusa Chrystusa, który podtrzymywał naszych ojców przez wieki prób, z wdzięcznością wspominając ich heroiczną i niezłomną walkę o odzyskanie prawowitej niepodległości naszego Narodu"; była to niepodległość, której sprzeciwiali się unioniści, i zdawała się sugerować w obraźliwy sposób, że Jezus podtrzymywał tylko irlandzki ruch niepodległościowy, a nigdy sprawę unionistów. Wszyscy mówili po angielsku, ale artykuł 8 przewidywał, że nowym "językiem narodowym" i "pierwszym językiem urzędowym" będzie irlandzki, a angielski będzie "drugim językiem urzędowym".